شهید فضل الله عابدینی

 
 فضل اله عابدینی در سال ۱۳۳۸ در خانواده ای مذهبی و مستضعف در روستای قره جین ابهر دیده به جهان گشود و در دوران کودکی زندگی مشقت باری را تجربه کرد. شهید عابدینی در دوران کودکی، مادر،این پنا هگاه بزرگ را از دست می دهد و از آن پس کنار پدر پیرش زندگی می کند. از همان دوران کودکی اهتمام ویژه ای به اجرای احکام اسلامی داشت اما دین را تنها برای اجرای احکام عبادی صرف نمی دانست و سعی می کرد اعتراض خود را به سیاستهای نادرست رژیم ستم شاهی با وجود سن کم نشان بدهد. فضل اله دوران دبستان را در روستا به پایان می رساند و سپس برای ادامه ی تحصیل به تهران می رود وی دوران دبیرستان

در منزل برادرش در یکی از محلات فقیر نشین تهران زندگی می کند اما روستا و پدر سالخورده اش را هرگز فراموش نمی کند و در هنگام فراغت و تعطیلی به روستا می رود و پدرش را یاری می دهد.با وجود حداقل امکانات در سال ۱۳۵۷ همز مان با اوج گیری انقلاب در دانشکده داروسازی تهران قبول می شود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی عضو انجمن اسلامی دانشکده می شود و پس از مدتی سرپرستی جهاد سازندگی دانشکده را به عهده می گیرد. در این زمان کمک به روستائیان و کشاورزان را در ردیف کارهای اصلی خود قرار می دهد و سعی می کرد روزهای جمعه و تعطیل به اتفاق برادران و خواهران مسلمان و متعهد دانشکده به روستاهای اطراف تهران برود. و روستائیان را در برداشت محصول و کارهای دیگر کمک می کرد.

وصیت نامه
سلام به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و سلام بر پیروان حقیقی او که بعضی شهادت را برگزیدند و به لقاءالله پیوستند و برخی دیگر به انتظار شهادت، پرتوان و پرامید در راه اسلام و حاکمیت الله برتمامی زمین می کوشند. سلام بر پیروانی که اکثراً از طبقه محروم و ستمدیده جامعه هستند اما پوچی مادیت را درک می کنند  و می دانند راه خمینی حرکت به سوی رفاه و زندگی مادی فقط نیست بلکه آسایش انسان همراه با حرکت بسوی الله و رسیدن به مقام عبودیت رب العالمین است.