وصیت نامه شهید حسن جعفری
بسم الله الرحمن الرحیم
و لا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل حیاء عند ربهم یرزقون
حسن جعفری فرزند حاج سیف اله دارنده شماره شناسنامه ۴۵۹۲۵ صادره از زنجان ساکن زنجان در تاریخ بیست و ششم مهر ماه سال ۱۳۶۱ هجری شمسی وصیت زیر را می نمایم.
اشهدان لا اله الا الله ، اشهد ان محمد رسول الله ، اشهد ان مولانا امیر المومنین علی ولی الله.
بنده مسلمان اثنی عشری بوده به اصول و فروع دین مقدس اسلام اقرار می کنم به حقانیت علی بن ابیطالب (ع) و یازده فرزند بزرگوارش و حضرت فاطمه زهرا (س) شهادت می دهم. امام عصرم شخص شخیص حضرت حجه ابن الحسن امام مهدی (عج) می باشد که معتقدم در حال غیبت کبری می باشد و بدین سبب نائب بر حقش فرزند خلف زهرای اطهر امامم و مرجع عالیقدرم حضرت امام خمینی (مد ظله العالی) می باشد.
اکنون نیز به امر و فرماندهی شخص امام خمینی برای رضای پروردگار و دفاع از دین مبین اسلام و برای دفاع از شرف و حیثیت خانوادگی ام از تعرص کفار بعثی صهیونستی به جبهه جنگ آمده ام .
پیامم به امام خمینی این است که ای امام عزیز و نمونه تقوا و مقاومت!
از ما راضی باش و از ما به خدا شکایت نبرکه ( مرا این امت تنها گذاشتند) زیرا ما تا پای جان از تو جدا نشدیم.
پیامم به ملت شهید پرور و قهرمان ایران آن ست که هیچ گاه و به هیچ وجه من الوجوه از گردا گرد امام درو نشوند و مثل اهل کوفه خود را اهل آتش و دوزخ نکنید که عذاب خداوند بسیار الیم است.
پیامم به پدر گرامی و مادر مهربانم این است که واقعا سلام و درود خدا بر شما باد و بهشت و رضوان خدا که واقعا لایقش هستید نصیبتان . من آنقدر موجب آزار و عصبانیت و ملال خاطر شریفتان شده ام که حیا مانع می شود رو در رو از شما حلالیت طلب کنم بدین جهت طی این وصیت نامه از شما خواهم که این فرزند حقیرتان را حلال بفرمائید که ان شا الله خدا اجرتان دهد .
پیام به برادران ارجمندم است که با تمام قدرت از پرچم افتخار لااله اله الله نگهداری و حفاظت کنند و امام عصر شان را یاری دهند. خواهرم آنکه زینب وار پیام خون مرا به همه برساند و به حق که نامش زینب است .
توای همسر مهربانم و دختر خاله عزیزم من با چه روی می توانم به تو پیام بدهم، تو ای که حاتم وار و سخاتمند زندگیت را به پای من ریختی اما چه زود دوران فراق آغاز شد . چه زود نوگل زندگیمان پرپر شد . و آه از دست کفر که تو را شکوفه باز نشده را پژمرده ساخت . اما ای همسرم همه این مصیبت ها فقط و فقط به خاطر رضای حق است. از تو می خواهم که در مقابل این واقع که خودمان با آگاهی آن را انتخاب کرده بودیم شکیبا بوده و صبر جمیل پیشه کنی که والله مع الصابرین.
ای همسرم تو را قسم می دهم به حق نامت حضرت کبری که در مدت کوتاهی که با هم بودیم و تو از من رنجشی و ناراحتی و بد خلقی دیدی عفو کرده و حلالم کنی تا در قبر به فشار قبر مبتلا نباشم و از آنجا که می دانم تو دختر فهمیده و اهل ایمان و تقوی هستی حتما از من گذشت خواهی کرد .
در پایان همه شما را به خدا می سپارم . همچنین از پدر گرامی و ارجمندم که بنده پا بوس شان هستم می خواهم که برای بنده ۱۲ماه روزه نذری بخرد.
به امید پیروزی رزمندگان اسلام
حسن جعفری ۶۱/۷/۲۶
ثبت دیدگاه