اسدی، عیسی: یکم شهریور ۱۳۴۶، در شهرستان زنجان به دنیا آمد. پدرش علی و مادرش صغرا نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. صافکار بود. به عنوان سرباز وظیفه در ژاندارمری خدمت می کرد. در بمباران هوایی تهران مجروح شد و بیست و پنجم فروردین ۱۳۶۷، در بیمارستان امام خمینی همان شهرستان بر اثر جراحات ناشی از آن به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است.
وصیتنامه:
پدر عزیزم، امیدوارم من از خدمت سربازى برنگردم، اگر نیامدم ناراحت نباشید راه امام بروید هر کس شهید نمىشود، سعادت باید نصب او گردد. در راه دین و در راه وطن خوب است آدم شهید بشود، زیر زور نروید، در هر حال اگر نیامدم، باز مىگوییم گریه و زارىنکنید، سر قبر من بیایید قرآن بخوانید، فرض شهید شدم،از شهدا بالاتر که نیستم، اگر زنده ماندم، خودم مىدانم چه کار مىکنم، حق پدر و مادرى شما را به هدر نمىدهم و اگر از من بدى دیدهاید، حلال کنید برادرانم هم حلال کنند.
خاطره، به نقل از مادر شهید:
عیسی در زمان جنگ وارد ارتش شد، محل کارش تهران بود، چهار ماه قبل از اتمام جنگ؛ تهران مورد هجوم موشکی عراقی ها قرار گرفت. نگران عیسی میشدم تماس میگرفتم، خودش هم زنگ میزد و دلداریم میداد
خواست خدا اتفاق افتاد و عیسی در یکی از بمباران های موشکی به شهادت رسید.
ثبت دیدگاه