بسم اللّه الرحمن الرحیم
والحمدلله ربالعالمین والصلاه والسلام علی سیّدالخلق اجمعین محمّد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین و علی التابعین لهم باحسان الی یوم الدین
و سلام بر کعبهی شریف، پایگاه توحید و مطاف مؤمنان و مهبط فرشتگان، و سلام بر مسجدالحرام و عرفات و مشعر و منی، و سلام بر دلهای خاشع، و زبانهای ذاکر، و چشمهای به بصیرت گشوده، و اندیشههای به عبرت راه یافته؛ و سلام بر شما حج گزاران سعادتمند که توفیق لبیکگوئی به فراخوان الهی یافته و بر سر این سفرهی پر نعمت نشستهاید.
نخستین وظیفه، تامّلی در این لبیک جهانی و تاریخی و همیشگی است: انّالحمد والنعمه لَکَ و المُلک، لا شَریک لَکَ لبیک. همهی ستایشها و سپاسها از آنِ او، همهی نعمتها از سوی او، و همهی مُلک و قدرت متعلق به اوست. این است نگاهی که به حجگزار، در آغازین گام این فریضهی پر مغز و پر معنا داده میشود و ادامهی این مناسک، هماهنگ با آن شکل میگیرد و آنگاه همچون تعلیمی ماندگار و درسی فراموش نشدنی در برابر او گذاشته و تنظیم برنامهی زندگی بر پایهی آن، از او خواسته میشود. فرا گرفتن این درس بزرگ و عمل به آن، همان سرچشمهی با برکتی است که میتواند زندگی مسلمانان را طراوت و حیات و پویائی بخشد و آنان را از گرفتاریهائی که بدان دچارند ـ در این دوران و در همهی دورانها ـ برهاند. بُت نفسانیت و کِبر و شهوت، بُت سلطهجوئی و سلطهپذیری، بت استکبار جهانی، بت تنبلی و بی مسئولیتی، و همهی بتهای خوارکنندهی جانِ گرامی انسانی، با این غریو ابراهیمی، آنگاه که از عمق دل بر آید و برنامهی زندگی شود، شکسته خواهد شد و آزادی و عزّت و سلامت، به جای وابستگی و سختی و محنت خواهد نشست.
برادران و خواهران حجگزار، از هر ملّت و هر کشوری، در این کلمهی حکمت آموز الهی بیندیشند و با نگاه دقیق به گرفتاریهای دنیای اسلام به ویژه در غرب آسیا و شمال آفریقا، برای خود با توجه به ظرفیّتها و امکانات شخصی و محیطی، وظیفه و مسئولیتی تعریف کنند و در آن بکوشند.
امروز سیاستهای شرارتآمیز امریکا در این منطقه که مایهی جنگ و خونریزی و ویرانی و آوارگی و نیز فقر و عقبماندگی و اختلافات قومی و مذهبی است، از یک سو، و جنایتهای رژیم صهیونیستی که رفتار غاصبانه در کشور فلسطین را به نهایت درجهی شقاوت و خباثت رسانیده، و اهانت مکرّر به حریم مقدس مسجدالاقصی و لگدکوب کردن جان و مال فلسطینیان مظلوم، از سوی دیگر، مسألهی اوّل همهی شما مسلمانان است که باید در آن بیندیشید و تکلیف اسلامی خود را در برابر آن بشناسید. و علمای دینی و نخبگان سیاسی و فرهنگی وظیفهای بس سنگینتر دارند که متأسفانه غالباً مورد غفلت آنان است. علما به جای برافروختن آتش اختلافات مذهبی و سیاسیون به جای انفعال در برابر دشمن و نخبگان فرهنگی به جای سرگرمی به حاشیهها، درد بزرگ دنیای اسلام را بشناسند و رسالت خود را که در پیشگاه عدل الهی، مسئول اَدای آنند، پذیرا گردند و از عهدهی آن برآیند. حوادث گریهآور در منطقه، در عراق و شام و یمن و بحرین، و در کرانهی غربی و غزه و در برخی دیگر از کشورهای آسیا و آفریقا، گرفتاریهای بزرگ امّت اسلامی است که سرانگشت توطئهی استکبار جهانی را در آن باید دید و به علاج آن اندیشید. ملّتها باید آن را از دولتهای خود بخواهند و دولتها باید به مسئولیت سنگین خود وفادار باشندو حج و اجتماعات پرشکوه آن، برترین جایگاه ظهور و تبادل این تکلیف تاریخی است. و فرصت برائت، که باید با شرکت همهی حجگزاران از همه جا، مغتنم شمرده شود، یکی از گویاترین مناسک سیاسی در این فریضهی جامعالاطراف است.
امسال حادثهی تلخ و خسارت بار مسجدالحرام کام حاجیان و ملتهای آنان را تلخ کرد. درست است که درگذشتگان این حادثه که در حال نماز و طواف و عبادت به دیدار حق شتافتند، به سعادتی بزرگ دست یافته و در حریم امن و رعایت و رحمت الهی آرمیدهاند انشاءالله، و این تسلائی بزرگ برای بازماندگان آنها است، ولی این نمیتواند از سنگینی مسئولیت کسانی که متعهد امنیّت ضیوفالرحمانند بکاهد. عمل به این تعهد و ادای این مسئولیت خواستهی قطعی ما است.
والسلام علی عبادالله الصالحین
سیّد علی خامنهای
چهارم ذی الحجه ۱۴۳۶ مصادف با بیست و هفتم شهریورماه 1394
ثبت دیدگاه