دهم تیر هر سال بنام سالروز آزادسازی مهران نامیده شده است. تاریخ هرگز دهم تیرماه سال ۱۳۶۵ را فراموش نخواهد کرد زیرا در این روز دلاوران صحنه نبرد در یک حمله قهرمانانه در عملیاتی بهنام «یا ابوالفضل العباس» در جبهههای جنوب حماسه آفریدند و مهران را از اسارت آزاد کردند.
«یا ابوالفضل العباس(ع) ادرکنی» رمز آغاز عملیاتی به وسعت دشت پرندگان خونین بالی بود که پروازشان در شب دهم تیر ماه سال ۶۵ مهران را از لوث وجود دشمن بعثی آزاد کرد.
ارتفاعات «قلاویزان»،«کله قندی» و شهرکهای «منصورآباد»،«هرمزآباد» و«امامزاده سید حسن» (ع) هنوز هم پس از ۲۲ سال از زمان انجام این عملیات غرورآفرین، این ندای مقدس را در جای جای خود حفظ کردهاند.
انگار همین دیروز بود که شهید رضا دستواره، قیصر موسی بیگی، رحمان حسینی و حمیدرضا دستگیر شیردل و اسلحه به دست با فریاد یا ابوالفضل قلب دشمن غدار را نشانه رفتند و آنان را از سرزمین مهربانیها (مهران) بیرون راندند.
این پیروزی تا بدان حد اهمیت داشت که امام راحل در آن روز فرمودند،«مهران را هم خدا آزاد کرد» و این همان جملهای بود که بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران پس از فتح«خونین شهر» بر زبان جاری کردند.
اشک شوق در چشمهای همگان حقله زده بود و پیر و جوان و زن و مرد این دیار خندان و خوشحال به شادی و پایکوبی برآمدند تا پیروزی دلاورمردانشان را جشن بگیرند.
روزهای خوب پیروزی، روزهای شیرین افتخارآفرینی، روزها و لحظات بیادماندنی از عشق و ایثار و شهامت هر لحظهاش دنیایی شادی را در جانها به ودیعه میگذارد.
توصیف لحظه لحظه آن روزها، آن خاطرات خوب پیروزی همه عشق است و شوق و غرور که نشان از تاریخ پر اقتخار مردان این سرزمین دارد.
مهران، سرزمین مهر و مهربانی، دیار جانبازی و جان دادگی، مشهد شهیدان، مامن مردی و مردانگی، ماندگارترین نام در تاریخ مردم ایلام و ایران است.
مهران، دیار عشق بازی و جانبازی دهها رزمند سرافراز اسلام که دست در دست هم دادند و در برابر گلولههای دشمن ایستادند، تا رژیم غاصب صدام نتواند یک ذره از این خاک را به اسارت گیرد.
نخلهای سوختهاش گواه است، دهها لاشه تانک که در مسیر جاده ایلام – مهران بر روی سکوهایی چشم انداز جاده را همچون تصویر از سالهای جنگ و دفاع مقدس در ذهنها ترسیم میکند خود گویای لحظات تلخ و شیرین سالهای دفاع مقدس در این دیار است.
هنوز هم هر روز از خاک پر گهر این دیار در منطقه عملیاتی «شرهانی»، در دشتهای پر مین منطقه مرزی مهران و دهلران، در میان سنگرهای تخریبی، گوهری بی نام و نشان از خاک بیرون میآید.
آزادسازی مهران چنان غافلگیرکننده و مهم بود که رسانههای غربی آن روز بلافاصله آن را به منزله شکست و پایان راهبرد دفاع متحرک عراق توصیف کردند.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی در این مورد اعلام کرد: ناظران در خلیج فارس عقیده دارند که اشغال مهران توسط قوای ایرانی، شکست پذیری رژیم عراق به ویژه راهبرد نظامی جدید آن موسوم به دفاع متحرک را به اثبات رساند.
عملیات آزادسازی شهر راهبردی مهران در ساعت ۲۲ و ۳۰ دقیقه دهم تیرماه سال ۱۳۶۵ در منطقهای به گستره ۱۷۵ کیلومتر مربع در دو محور جاده ایلام – مهران و جاده دهلران – مهران آغاز شد.
در این عملیات ارتفاعات «حمرین» و جادههای مهم مهران به ایلام و مهران به دهلران از تصرف و شعاع تیر رس دشمن خارج شد و پاسگاههای مرزی و شهرهای «بدره»،«زرباطیه» و جادههای تدارکاتی عراق نیز برای قوای بعث ناامن شد.
عملیات کربلای یک علاوه بر شهر مهران به آزادسازی ارتفاعات قلاویزان، روستاهای اطراف و شهرکهای «منصور آباد»،«هرمز آباد»،«بهروزان»،«قلعه کهنه»،« فیروزآباد» و«فرخ آباد» منجر شد.
علاوه بر این پاسگاههای عراقی «تعان»، «محمد قاسم» و «دراجی» نیز به تصرف رزمندگان اسلام درآمد.
در این عملیات نظامی ۳۹گردان از یگانهای عملکننده رزمی، زرهی و مهندسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دلاورانه با دشمن بعثی پیکار کردند.
نیروهای سپاه اسلام در عملیات آزادسازی مهران در مجموع موفق به انهدام دو تیپ ۴ و ۵ گارد ریاست جمهوری عراق، تیپهای ۴۳۳ از لشکر ۱۷،۵۰۷،۶۶کماندویی، ۳۵،۹۳، ۱۱۳ ، ۷۱، ۷۲ از لشکر 35 و دو گروهان پیاده این کشور بین 50 تا ۱۰۰ درصد شدند.
همچنین در این عملیات تیپ ۳ گارد زرهی ریاست جمهوری، یک تیپ کماندویی ویژه، تیپهای ۷۰ زرهی، 59، ۵۰۱، ۹۵ و ۲۴ مکانیزه از لشکر ۱۰ و گردانهای ۲۲۸ ، ۵۳ ، ۴۴۷توپخانه، گردان ۶ زرهی و… به میزان قابل توجهی منهدم شدند.
در عملیات کربلای ۱ همچنین بیش از ۹ هزار نفر از قوای بعثی کشته و زخمی شدند و بیش از هزار و ۲۰۰نفر نیز به اسارت رزمندگان اسلام درآمدند.
در این عملیات در مجموع هزار و ۱۷۰دستگاه انواع تانک، نفربر و خودرو دشمن منهدم شد و بیش از ۲۰۰ دستگاه از این ادوات و هزاران قبضه سلاح سبک و نیمه سنگین نیز به غنیمت نیروهای خودی درآمد.
در پایان این عملیات و با آزادسازی مهران و ارتفاعات مهم منطقه، چشم اندازهای جدیدی از ناتوانی در موضع آفندی (تهاجمی) و پدافندی (دفاعی) دشمن بوجود آمد که در نهایت منجر به تضعیف روحیه قوای بعثی در دیگر جبهههای نبرد شد.
با توجه به قرار داشتن مهران در مرکز جبهههای جنگ و فاصله کم آن با بغداد، این شهر برای عراق در میان مناطق در اشغال دشمن از اهمیت خاص سیاسی و تبلیغی برخوردار بود زیرا حفظ آن برای صدام به عنوان جبران شکست جبهه فاو و افزایش روحیه سربازانش جنبه حیاتی داشت.
ثبت دیدگاه