صد دانه یاقوت با دست بسته
در بین تابوت با جسم خسته
خیلی غریب است یاقوت در خاک
او آسمانی است فرزند افلاک
یاقوتها را در خاک و خاشاک
دستی نهان کرد از قوم ضحاک
یاقوتها را در خاک می کاشت
افسوس یاقوت جان در بدن داشت
او خاک می ریخت او دست و پا زد
نه دست و پا نه ! انگشت و پا زد
حیف است رحمی رویش چه زیباست
اهل زمین نیست غواص دریاست
سرخ است و گلگون نامش شهید است
با استخوانی از ره رسیده است
صد دانه یاقوت با دست بسته در بین تابوت با جسم خسته خیلی غریب است یاقوت در خاک او آسمانی است فرزند افلاک یاقوتها را در خاک و خاشاک دستی نهان کرد از قوم ضحاک یاقوتها را در خاک می کاشت افسوس یاقوت جان در بدن داشت او خاک می ریخت او دست و پا […]
ثبت دیدگاه