جواد آقامیری تنها فرزند پسر خانواده عزیز و سیده بتول صفوی بود که در بیستم فروردین ماه سال ۱۳۴۴ در شهرستان زنجان چشم به جهان گشود. جواد بعد از گذراندن دوران ابتدایی تحصیلاتش را تا سوم نظری در مدرسه پهلوی (شریعتی فعلی) ادامه داد.
همزمان با شروع و اوج گیری فعالیت های انقلابی در مسجد دروازه ارک (مسجد دستغیب) فعالیت های خود را در حفظ انقلاب آغاز کرد و در سال ۱۳۶۱ با یگان اعزامی بسیج سپاه در حالی که هنوز یک محصل بود برای دفاع از مرز و بوم و خاک کشورش به مناطق جنگی اعزام شد و به عنوان یک بی سیم چی در آن مناطق مشغول خدمت شد.
هنوز از مدت حضورش چند وقتی نگذشته بود که در شانزدهم اردیبهشت همان سال یعنی سال ۱۳۶۱ در اثر اصابت ترکش خمپاره به پشت سرش در طی آزادی خرمشهر به خیل عظیم شهدایی پیوست که جان خود را برای حفظ ریشه های این انقلاب عطا کردند. هم چنان که مادرشان سیده بتول می گوید: “شب شهادتش خواب دیدم گلدانی در دست داشتم، گلدان از دستم افتاد و شکست، گلهایش دستم بود اما ریشه نداشت.”
راه سبزش تا ابد پر رهرو و یادش در خاطره ها همیشه جاودان باد.
ثبت دیدگاه