به نام الله وصیت نامه را شروع مى کنم:به نام الله که انسان را از لجن ((حماء مسنون)) آفریده، از روح خود بر جسم خاکى انسان دمیده و بار امانت را به انسان داده که این امانت را کوهها و دشتها و دریاها نمى توانستند، تحمل کنند و همچنین تمام ملکوت به انسان سجده مى کنند. چون اشرف مخلوقات مى باشند. اما انسان براى رسیدن به انسانیتش راهى را باید مشخص کند. چون که خداوند پوچ و عبث نیافریده و تنها امامان و پیامبران خدا بودند که مروج احکام الهى بودند و به انسان راه سیر عروجى و رسیدن به الله را نشان دادند و تنها پیامبران و امامان بودند که با الله ملاقات داشتند. پس ما هم پوینده این راه مى باشیم و باید بر حسب وظیفه خود دین خود را اداء کنیم و بس.درود و سلام به پیامبران و امامان و تمام شهدا از صدر اسلام تا حال که در این راه سختی ها و مشقت ها کشیدند.
{نمى دانم}، از على شروع کنم،. از حسین شروع کنم، از شهادت زینب شروع کنم (از بردبارى او) زیرا زبانم قاصر است از گفتن اینها. از على که در برابر روباهان، در برابر گرگها، در برابر مارقین و قاسطین و ناکثین خون دل خورد و یا از نایب برحقش خمینى که چه رنجها در راه انقلاب کشید.
از این گذشته، اینها چه مى گویند و اصلا چه ایده اى مى خواهند، پیاده کنند؟ آیا مى خواهند، براى خود مقام و منصبى تعیین کنند؟ وقتى که در راه خدا فدا شدند، چه مقامى، چه منصبى؟! براى نقل کردن اینها فرصت مناسبى مى خواهد. چون که از تبار حسین (ع) هستیم. پس انتقام گران تاریخ مى باشیم.
باید انتقام خون تمام شهدا را بگیریم. چون که شهدا بودند که منادى بودند. این لبیک گویان بودند. خوب من هم بر حسب وظیفه شرعى خود به این راه قدم گذاشتم و هیچ یاس و ناامیدى را به خود راه نمى دهم. تا آخرین قطره خون که در رگهاى من مى باشد، پایدارى از خود نشان مى دهم.
مادر مهربان!
اگر خداوند لطف کرده و شهادت عزت بخش را نصیب کرد، شما را از عوض خود، وصى قرار مى دهم.
مادر!
اگر من نبودم، آن وجوهات سهم امام را که دو سال پیش حساب کرده بودیم، به دفتر امام بدهید. و این وصیت نامه را که نوشتم، به آن عمل کنید. اگر من شهید شدم، براى من زیاد گریه نکنید و براى پسر فاطمه، حسین مظلوم و براى پسر حسین على اکبر و على اصغر گریه کنید.
مادرجان!
شما حق خود و شیرتان را براى رضاى خدا به من حلال کنید و براى پیروزى اسلام و مسلمین زیاد دعا کنید. خداوند یاور مظلومان است. همیشه آرزو داشتم به زیارت قبر حسین (ع) بروم.سلام بر شهیدان راه حق، که به مقصد رسیدند
(امضاء) جعفر شادمانى ۶۴/۵/۳
ثبت دیدگاه