بسم الله الرحمن الرحیم
وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ
و حتما شما را با چیزی از ترس و گرسنگی و کمبود اموال و اشخاصتان به مرحله امتحان می آوریم.
با حمد و ثنای پروردگار عالمیان و درود بی بیکران به پیامبران و اولیاء و پیشگاه مبارک امام بزرگوار امت شهید پرورمان امام خمینی و درودهای بی پایان به روان پاک و طیبه ی شهیدان گلگون کفن وبی کفن
سالهای دراز و طولانی ما و پدران عزیز و آباء و اجداد ما گفته اند: یااباعبدالله یا لیتنا کنا معک فافوز فوزا عظیما که یا اباعبدالله الحسین ای کاش در کربلا با تو بودم و ما هم رستگار می شدیم و تو را یاری می کردیم.
اکنون اسلام عزیزتر از جانمان مورد هجوم دشمنان خدا و بشریت مظلوم واقع شده است. و زمان آن فرا رسیده است و آن حکومتی برقرار شده است که حضرت علی می خواست در کوفه برقرار کند و امام حسین(ع) به خاطر همین حکومت اسلامی قیام فرمود و به درجه شهادت رسید و بعد از امام حسین (ع) تمام ائمه و علماء و مردم هر دوران آرزوی این روزها را می کشیدند.
زمان آن امروز فرا رسیده است که رهبر بزرگوار و بلند مرتبه و آگاه مان که از خواب هزار ساله بیدارمان کرد و هنوز نشناخته ایم از گوشه جماران به این ملت الهی دستور می دهد تا از این خطر جدی اسلام را نجات داده و آن را و پرچم خونین امام خمینی را توأم با هدف و آرمانی که امام حسین در راه آن شهید شد در تمام جهان گسترش دهند.
زمان آن فرا رسیده است که ما همچون کوفیان نباشیم، همچون یاران باوفای سید مظلومان باشیم و این حسین زمان را تنها نگذاریم.
امروز و شب تاسوعا در این صحرا که صحرای کربلای در پیش چشم ما مجسم است و به امر ولایت فقیه به امر امام عزیزتر از جانم در این جبهه قدم گذاشتم و در این راه که همان راه رسول الله و امام حسین (ع) است شهید شدم وصیتی بدین شرح می نمایم.
اول به خانواده ام پدر عزیز و مادر و خواهران و برادران و پدربزرگ عزیزم و عموهایم نه تنها ناراحت نباشید و می دانم نمی شوید.
شما را به خدا مبادا امام عزیز و روحانیت در خط امام را تنها بگذارید که شما نمی گذارید و مادر عزیزم هیچ ناراحت نباشید.
من مگر عزیزتر از علی اکبرم به شما! مصیبت حضرت لیلا را به یاد بیاورید. یا مصیبت شیرزن کربلا، زینب کبری آن قهرمان عاشورا را به یاد بیاورید که چگونه ۷۲ نفر از خانواده و بهترین اصحابش را در نیم روز از دست داد.
و مادر برایم گریه مکن که دشمن شاد می شود.
عرضی دیگر به پدر گرامیم که زیاد زحمت کشیدی و شما مرا مانع نشدید به جبهه بروم. احسن به شما خدا اجر شما را خودش به دست حضرت سیدالشهدا بدهد.
و خواهران عزیز هیچ ناراحت نباشید بلکه افتخار کنید که در این موقعیت یک قربانی دادند و بدانید که این دنیا فانی است. انسان نباید بیشتر به این دنیا بچسبد و دنیا دوستی باعث است که عده ای هنگام از دست دادن عزیزی خیلی نارحت می شوند و مسلمان هنگام یک مصیبت زیاد ناراحت نمی شود. و هنگام پیروزی بیش از اندازه شاد نمی شود.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
با درود بر شهیدان
دیگر عر ض ندارم
خداحافظ
دیدار ما در صحرای محشر
والسلام سید ابراهیم صفوی(امضا)
۴ آبان ماه ۱۳۶۱
ثبت دیدگاه