آیت‌الله رئیسی؛ خادم ملت و الگوی اخلاص در مسئولیت
در سالگرد شهادت آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور شهید کشورمان، لازم است دوباره به سیره و منش او نگاهی عمیق داشته باشیم. در روزگاری که اعتماد عمومی به مسئولان با چالش‌هایی روبه‌روست، زندگی و شهادت این مرد، حجتی است بر امکان‌پذیر بودن اخلاص، ساده‌زیستی و خدمت بی‌منت در جایگاه‌های حساس مدیریتی.
—
آیت‌الله رئیسی در میدان خدمت چگونه زیست؟
از روزهای ابتدایی انقلاب تا واپسین لحظه‌های زندگی‌اش، آیت‌الله رئیسی همواره در مسئولیت‌هایی سنگین حاضر بود: از دادستانی تا ریاست قوه قضائیه، و سپس ریاست‌جمهوری. اما آن‌چه او را ممتاز کرد، نه فقط جایگاه‌هایش، بلکه نحوه حضورش در میدان خدمت بود.
سفرهای متعدد به نقاط محروم، جلسات مردمی بی‌واسطه، رسیدگی به مشکلات مردم در دل کوچه‌ها و بیمارستان‌ها و مدارس، و حتی حضور در مناطق حادثه‌دیده از زلزله و سیل، بخشی از سبک مدیریتی او بود.
—
شهید رئیسی؛ مدیری برای مردم، نه بر مردم
خودروی ساده، لباس بی‌آلایش، وعده‌های محدود اما واقعی، و همراهی مستمر با اقشار محروم، جلوه‌هایی از روحیه انقلابی و مردمی اوست. در یکی از سفرهای استانی، پس از بازدید از یک بیمارستان فرسوده، بدون اطلاع قبلی شب را در همان شهر ماند تا صبح زود مجدداً به آن مرکز درمانی بازگردد و پیگیر اجرای وعده‌ها باشد. چنین تعهدی، در دوره‌ای که بسیاری از مسئولان در برج‌های شیشه‌ای تصمیم می‌گیرند، کم‌نظیر است.
—
میراث اخلاقی آیت‌الله رئیسی برای نسل جوان انقلابی
در کنار خدمات اجرایی، مهم‌ترین میراث آیت‌الله رئیسی، الگوی اخلاقی اوست:
- نگاه تکلیف‌محور
- آرامش در عین جدیت
- امید به آینده همراه با تلاش خستگی‌ناپذیر
- تواضع در عین اقتدار
او به جوانان یاد داد که می‌توان هم مدیر بود و هم متواضع، هم انقلابی بود و هم منظم، هم مسئول بود و هم خادم. شهادتش نه پایان راه، بلکه آغازی دوباره برای فهم ارزش‌های انقلاب اسلامی است، با زبان عمل، نه شعار. به فرموده ی رهبر معظم انقلاب :
رئیسی؛ رجایی زیست، بهشتی شد.
ثبت دیدگاه