نام پدر: ایوب
محل تولد: زنجان
تاریخ تولد: ۲۶/۴/۴۳
تاریخ شهادت: ۲۲/۱۲/۶۴
نام عملیات: والفجر ۸
منطقه عملیاتی: اروندرود
محل شهادت: فاو
مزار شهید: زنجان
زندگینامه شهید محمد حسین خانی
محمد حسین خانی فرزند کبری فضلی و ایوب در تیرماه ۱۳۴۳ در روستای بوغداکندی واقع در زنجان دیده به جهان گشود. او ۶ برادر و ۲ خواهر داشت که دوران شیرین کودکی را در کنار خانواده سپری کرد و در سن هفت سالگی وارد مدرسه ابتدایی روستا شد.
پس از گذراندن این دوره تحصیلی دیگر ادامه تحصیل نداد و در کنار پدرش مشغول به کشاورزی شد. در این کار هم مدت کوتاهی باقی ماند و بعد از آن به همراه خانوادهاش به زنجان نقل مکان کردند. در این زمان به عنوان شاگرد در کارگاهی به حرفه جوشکاری مشغول شد و سپس وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و به عنوان پاسدار مشغول به خدمت شد. در همین زمان بود که تصمیم به ازدواج گرفت.
حاصل این ازدواج دو فرزند میباشد. محمد با شروع جنگ تحمیلی به صف پاسداران دین و وطنپیوست و در سال ۱۳۵۹ از طریق یگان اعزامی لشکر ۱۷ علیابن ابیطالب قم وارد صحنههای نبرد حق علیه باطل شد و به عنوان تخریبچی مشغول به خدمت شد و پس از ۵ سال فعالیت مستمر در جبهه نبرد، سرانجام پس از رشادتها و تلاشهای بیوقفه در بیست و دوم اسفند ماه ۱۳۶۴ در فاو بر اثر اصابت ترکش به سینه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
پیکر پاک این شهید بزرگوار در مزار پایین شهدای زنجان به خاک سپرده شد.
مادر شهید:
آن روز از صبح حس ناآرامی داشتم. نزدیکیهای ظهر وقتی صدای زنگ در را شنیدم، به طرف در رفتم. آن طرف در محمد ایستاده بود. چقدر در لباس نظامی دوستداشتنیتر شده بود.
گفت: سلام مادرجون!
میان بهت و شادی دستانم را باز کردم که محمد را در آغوش بگیرم و مثل همیشه صورتش را غرق بوسه کنم. اما عقب پرید و خودش را کنار کشید. گفت: بهتره زود بریم داخل.
دلم شکست. مگر من مادر او نبودم و او پسر کوچولوی من نبود که در آغوش من قد کشیده و مرد شده بود!
چشمانم خیس اشک شده بود. از خوشحالی بود یا از عدم ارضای حس مادرانهام. هر طور بود فراموش کردم و با خوشحالی از پسرم پذیرایی کردم.
در طول مدت مرخصیاش متوجه شدم که از من دوری میکند و کمتر کنار ما مینشیند.
روز آخر موقع خداحافظی گفت: مادر حلالم کن. میدونم که اومدنی دلت رو شکستم. منو ببخش، ولی باور کن که به خاطر علاقهای بود که به شما دارم. اگه قول بدین، ناراحت نشین میگم.
گفتم: باشه، قول میدم، بگو ببینم چی شده؟
گفت: توی یکی از عملیاتا شیمیایی زدن و گفتن که در صورت نزدیکی با افراد ممکنه برای اونام مضر باشه.
حالا نگرانی هم بر غصههایم اضافه شده بود. با صدای لرزانم گفتم: چرا؟ چطوری؟ دکتر رفتی؟!
اما او فرصت پاسخ به این همه سوال من را نداشت. باید میرفت. دوستانش منتظر ایستاده بودند. او رفت ولی من هنوز هم مشتاق بودم محمدم را در آغوش بگیرم و صورتش را غرق بوسه کنم.
نامه¬ شهید
بسم ا… الرحمن الرحیم
با درود و سلام به امام زمان و با سلام به امام امت خمینی بت شکن و با سلام به شهیدان انقلاب اسلامی با سلام بخدمت پدرم و مادرم سلام علیکم امیدوارم که حالتان خوب باشد. پدر گرامی چند کلمه وصیت خصوصی دارم. خدمتتان عرض میکنم. امیدوارم که عمل کنید. پدر گرامی بر این اینجانب از همه دوستان و آشنایان حلالیت بطلبید مخصوصا از اهالی روستای بوغداکندی برای اینجانب حلالیت بطلبید. مخصوصا از همسایگان .
پدر گرامی برای اینجانب ۲ سال نماز و ۳ سال روزه بگیرید و ضمنا پدر گرامی اینجانب مهریه خانمم را پرداخت نکردهام. آن‌را هم بپردازید. پدر گرامی امیدوارم در شهادت من صبر انقلابی داشته و نباید ناراحت شده و دشمن را خشنود کنید. مادر عزیزم امیدوارم که در شهادت اینجانب صبر زینبوار داشته باشی. برادران و خواهرانم مبادا در شهادت من ناراحت باشید امیدوارم همیشه پشتیبان ولایتفقیه باشید. پدر گرامی اینجانب زیاده عرضی ندارم. امیدوارم وصیت اینجانب را به عمل آورید. انشاءا…
خواهرم حجاب تو کوبندهتر از خون من است. ضمنا از طرف اینجانب ۳۰۰ تومان به محمد لطفی فرزند عربعلی بپردازید.
والسلام محمدحسین خانی ۱۶/۱۱/۶۴
وصیتنامه شهید
بسمه تعالی
«الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیلالله با موالهم و انفسهم اعظم درجه عندا… و اولئک هم الفائزون» (توبه ۲۱)
آنان که ایمان آوردهاند و از وطن هجرت کردند و در راه خدا با مال و جانشان جهاد کردند آنها را نزد خدا مقام بلندی است و آنان بخصوص رستگاران و سعادتمندان دو عالمند.
آری پدر و مادرم من بنا به فرمان خداوند متعال و بنا به مسئولیتی که داشتم، برای رضای [خدا] و برای نابودی دشمنان اسلام به جنگ اسلام علیه کفار رفتم تا بتوانم کمی برای اسلام خدمت کرده باشم و خدا را از دست خود راضی کرده و خشنود کنم.
پدر گرامی و مادر عزیزم! امیدوارم که شما مرا ببخشید که چون بنده به شما خیلی خیلی اذیت دادهام. امیدوارم مرا حلال کنید. ثانیاً این یک وظیفه حقیر بود [که] در راه خدا پیکار کنم. شاید اگر خدا بخواهد در راه خدا شهید شوم.
چند کلمه به برادرانم و خواهرانم وصیت میکنم: برادران! امیدوارم بعد از من راه مرا ادامه دهید و در راه خدا با دشمنان اسلام بجنگید و پشتیبان ولایتفقیه باشید.
و ای خواهر! امیدوارم مثل حضرت زینب (س) با شهادت من صبر انقلابی داشته باشید. انشاءا…
و ای دوستان و آشنایان! پشتیبان ولایتفقیه باشید تا انشاءا… بتوانیم پرچم لااله الاا… را در پهنه گیتی سرافراز کنیم و از خداوند متعال بخواهید امام زمان (عج) هرچه سریعتر ظهور کند تا ولی این ممالک اسلامی را به دست بگیرد. انشاءا…
ای امت حزبا… ایران! پشتیبان روحانیون باشید. این روحانیون بودند و هستند که جامعه را به سوی خدا هدایت میکنند که امام عزیزمان فرمودند: تضعیف روحانیون ضربه به اسلام است. از مردم شهیدپرور ایران میخواهم نمازجمعهها را با شکوه بپا دارند و [در] دعای کمیل و دعای توسل شرکت کنید. در پایان از مردم شریف روستای بوغداکندی میخواهم مرا ببخشید.
پدرم و مادرم! میخواهم برای من از مردم شریف روستای بوغداکندی حلالیت بطلبید. پدر گرامی! مرا در شهرستان زنجان گلزار شهدا دفن کنید. در پایان به پدرم و مادرم؛ پدر گرامی! امیدوارم در شهادت من حسینوار باشید و مادر عزیزم! امیدوارم در شهادت این حقیر زینبوار باشید.
والسلام علیکم و رحمها… و برکاته
محمدحسین خانی – مورخه ۱۳/۷/۶۲
اگر باشد قرار آخر بمیرم نمیخواهم که در بستر بمیرم
دلم خواهد که مثل بهشتی باهنر برای یاری رهبر بمیرم
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
ثبت دیدگاه