الماسی، حسن: دهم فروردین ١٣۴٢، در روستای ینگی کند از توابع شهرستان ایجرود به دنیا آمد. پدرش اکبر و مادرش مکرمه نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. او نیز کشاورز بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. سوم مرداد ۱۳۶۲، در بانه هنگام درگیری با گروه های ضدانقلاب به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای شهرستان تهران واقع است.
وصیتنامه: ندارد
خاطره :
ناراحتی از صورتش می بارید ، هر چه از او اصرار بود و از من امتناع . اخلاق من دستش بود. مد دونست که حرف من یکیه ، نا امید شده بود. وقتی برای آخرین بار از من خواست که اجازه بدهم و باز جواب نه شنید . چشمانش پر شد، دیگه نمی دونست چی میگه و باکی حرف میزنه . هیچ وقت رو حرفم نه نمی آورد و احترام رو داشت ولی این بار طاقت نیاورد. و گفت : مگه شما مسلمان نیستید من می خواهم که برم و به سرباز امام زمان در بیام و گوش به فرمانش باشم چرا نمی گذارید . من نمی خواهم آقا مو تنها بذارم. از شرمندگی سرم را پایین انداختم حالا دیگر چشمان من هم پر شده بود . دیگر نمی توانستم نه بیاورم. گفتم : برو پسرم دست خدا به همرا هت. با وجود ناراحتی که تو چهره اش بود ، خاطر رفتارش لبخندی گوشه لبانش نشست و منو به آغوش کشید و دقایقی رو همینطور همدیگر را بغل کردیم. در گوشم گفت: بابا حلالم کن و بلافاصله بیرون رفت تا به رزمنده هایی که داشتن اعزام می شدند برسه. (پدر شهید)
سلام خوبی های این شهید هنوز هم زبانزد اقوام اطرافیان و آشنایان هست ..ایشون شهید زنده بودند و به معنی واقعی کلمه مخلص خدا ..یادشون گرامی