امامی، رحمان: هجدهم اسفند ۱۳۴۵، در روستای تقی کندی از توابع شهرستان زنجان به دنیا آمد. پدرش مرتضی علی و مادرش سیده معظمه (فوت ۱۳۵۹) نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. کارگر بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هشتم مرداد ۱۳۶۲، با سمت نیروی واحد توپخانه در مهران توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش و موج انفجار به شهادت رسید. مدفن او در مزار پایین شهرستان زادگاهش واقع است.
وصیتنامه:
از قول من به آنها بگو که سنگر اسلام را خالی نگذارند و در جبهه و پشت جبهه برادران رزمنده را یاری کنند . از خواهران میخواهم که در سنگر مدرسه به مبارزه با دشمنان بپردازند با حجابشان مشت محکمی بر دهان آمریکا و ابر قدرتهای جهان بزنند.
خاطره:
در سنگر ۳ نفر بودیم . صبح ما را برای نماز بیدار می کرد. وقتی برای گرفتن وضو از سنگر خارج می شدیم . با دیدن آفتابه های پر از آب رو به رو می شدیم . بعد از گرفتن وضو که به سنگر می آمدیم ، که در حال آماده کردن جا نمازها بود . بعد از نماز زمزمه کنان دعای فرج می خواند و از سنگر خارج می شد. به طرف سنگر تدارکات می رفت تا لیوانها را پر از چای کند. وقتی ما می خواستیم تا برای گرفتن چای خارج شویم . می آمد و می گفت بنشینید من گرفتم. سفره همان چفیه ی که پر از مهر ومحبت بود را پهن می کرد و لیوانها را به شکل مرتبی می چید و ما مشغول خوردن صبحانه می شدیم .(دوست شهید)
ثبت دیدگاه