امانی اختصار، جلیل: بیست و پنجم مرداد ۱۳۳۶، در شهرستان میانه به دنیا آمد. پدرش احمد و مادرش زکیه نام داشت. تا پایان دوره کاردانی در رشته برق درس خواند. تکنسین برق و پاسدار بود. بیست و دوم دی ۱۳۵۹، در سلیمانیه عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مدفن او در مزار پایین شهرستان زنجان واقع است.
***************************************************
وصیتنامه :
پدر و مادر حلالم کنید و برایم گریه نکنید و همچون کوهی استوار در مقابل سختی ها مقاومت کنید و خدا را به یاد داشته باشید که یاد خدا دلها را آرام می کند و شما برادران و خواهرانم اسلام را و راه امام را از یاد نبریید و در رهرو خط امام باشید . ملت قهرمان ایران بدانند که اسلام پیروز است و برای اینکه انقلابمان را به تمام دنیا صادر کنیم و مستضعفین جهان را از یوغ مستکبران نجات دهیم به تحقیر کارترها ، صدام ها ، ملک حسین ها و غیره را راسستگرایان و چپ گرایان را منافقین و بالاخره تمام کسانی که اسلام منافعشان را به خطر انداخته اند در مقابل اسلام و انقلاب خواهند ایستاد و این شما عزیزان و ملت مسلمان هستید که باید مردانه بجنگید و بویژه ابر قدرت ها و صدامیان و و منافقین و راستگرایان آمریکایی و چپگرایان را به خاک بمالید. ملت قهرمان همیشه پشتیبان حق باشید و باطل را بکوبید اگر چه ظاهر اسلامی و باطنی غیر اسلامی داشته باشید.
خاطره :
غروب یکشنبه ۲۱/۱۰/۵۹ خبر آماده باش کامل رسید، و دستور این بود که تجهیزات را ببندیم، شهید امانی که از قبل خبر شهادت ۶۰ نفر از برادران پاسدار در هویزه را شنیده بود رو به من کرد و گفت: بخدا قسم امشب انتقام آنهارا خواهم گرفت،بعد از زحمت زیاد به رودخانه کارون رسیدیم و برادران را تقسیم کردیم، به جلیل گفتم شما مسئول این سنگر باش که در آن سنگر سه نفر بودند که در این هنگام توپ خانه عراقیها با شدت تمام شروع به آتش کرد و لحضه ای مجال حرکت نمیداد. در این هنگام خبر زخمی شدن تعدادی از برادرانمان رسید، بلافاصله به طرف سنگر برادران رفتم، ولی هرچه جستوجو کردم اثری از برادران سنگر نبود.(همرزم شهید)
ثبت دیدگاه