اسحاقی، مصطفی: چهارم مهر ۱۳۳۳، در روستای حسین آباد از توابع شهرستان خدابنده به دنیا آمد. پدرش حسنعلی و مادرش صغرا نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. او نیز کشاورز بود. سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. نوزدهم اسفند ۱۳۶۲، در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به سر و پا، شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.
وصیتنامه :
سفارش تان نمی کنم هم چنانکه همیشه در صحنه حضور داشتید حضور خودتان مستحکم تر کنید که این حضور شماهاست که تیری است در قلب و خاری است در چشم دشمن این انقلاب و امام ، همین قدر می توانم بگویم که من می خواهم در راه و مسیری قدم گذارم که دو راه بیش ندار یا آن راه حیات است (زنده مانده) یا شهادت اگر خلاصه لیاقتی داشتم که بتوانم در راه و مسیری قرار بگیرم که فقط این لیاقت نصیب مردان پاک خدا می شود.
خاطره :
رفتارش مثل قبل نبود با همیشه فرق می کرد چهره اش نورانی شده بود پسر کوچکش مجید تازه به دنیا آمده بود او را بغل گرفت و بوسش کرد به همسرش گفت: این پسرم را خوب تربیت بکن که بعد از من پشت بسیجی ها و امام را خالی نگذارد و سنگرها خالی نمانند طبق همیشه با همه مردم روستا رو بوسی می کرد و از آن ها حلالیت طلبید او تا کنار تپه ای که نزدیک رو خانه بود بدرقه اش کردیم و رفت چند روز بعداز رفتنش من در خواب دیدم که مصطفی زخمی شده و به روستا می آید به من گفت: مادر جان ناراحت نشو من سالم هستم از خواب پریدم وضو گرفتم و نماز خواندم به ما خبر دادند که مصطفی شهید شده است پیکر پاک مصطفی را آوردند و او را به خاک سپردیم. (مادر شهید)
ثبت دیدگاه