شهید مشهود عمارلو

مشهود عمارلو چهارم دی ماه ۱۳۴۳، در خانواده‌ای کم‌بضاعت و مذهبی در روستای “آب‌بر” از توابع شهر طارم دیده به جهان گشود. دوران ابتدایی را در روستای زادگاهش خواند و راهنمایی را تا کلاس دوم راهنمایی در طارم ادامه داد؛ اما به خاطر تنگدستی خانواده از ادامه تحصیل باز ماند. با شروع انقلاب به مردم پیوست و در راهپیمایی‌ها شرکت می‌کرد.
به دنبال پیروزی انقلاب در پایگاه‌های مقاومت بسیج فعالیت‌هایش را شروع کرد. به تاریخ ۱۲ مرداد ۱۳۶۲ به عضویت رسمی سپاه درامد. به خاطر علاقه خاصی که به دفاع از کیان مقدس جمهوری اسلامی و انقلاب داشت، عازم جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شد و در اطلاعات عملیات لشکر ۱۷ علی‌بن‌ابیطالب سازمان یافت.
او پس از انجام چندین ماموریت محوله، سرانجام در منطقه‌ی عملیاتی غرب کشور به تاریخ ۲۵ آبان ماه ۱۳۶۳ به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید مشهود عمارلو در خاک دشمن ماند و جزء شهدای مفقودالاثر بود. تا این که پیکر شهید توسط گروه تفحص در ۹ آذر ۱۳۸۲ کشف و شناسایی شد. جنازه پس از انتقال به گلزار شهدای زادگاهش آب‌بر به خاک سپرده شد.
خاطرات
مادر شهید:
پسرم تازه پاسدار شده بود. یک روز آمد خانه بود. یک روز آمد خانه و گفت: مادر همه دوستانم با لباس سفید می‌آیند؛ ولی پسرت با لباس سبز شهید شده و می‌آید.
وصیت‌نامه‌اش را نوشته و به خواهرش داد و گفت: دست تو با برکت است. اگر نزد تو باشد من زود شهید می‌شوم.
پسرم جوان بود و می‌گفت: مادر، بعد از شهادت من هر وقت خواستی گریه کنی برای حضرت علی‌اصغر علیه‌السلام گریه کن. هر وقت به مرخصی می‌آمد، روزه می‌گرفت و با غذای اندک و ساده افطار می‌کرد. یک راس گاو داشتیم. روزی گفت: مادر، گاو را بفروشید با پولش به جبهه ها کمک کنید تا شما و پدرم با این کار بتوانید کمکی به رزمندگان اسلام کرده باشید.
فرازی از وصیت نامه شهید:
شهادت می‌دهم که حضرت ختمی مرتبت، محمدبن عبدالله بنده و رسول خدا است و شهادت می‌دهم حضرت علی علیه‌السلام شیر دلاور فاتح خیبر و خندق جانشین بحق رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم است. شهادت می‌دهم که امام عصر، منجی عالم بشریت و آخرین امام شیعیان جهان است. شهادت می‌دهم که امام خمینی، رهبر انقلاب اسلامی و نائب برحق امام زمان و بت‌شکن ابراهیم زمان است.
من خودم راه حق را پیدا کرده و ان‌شاءالله اگر خدا بخواهد دنبال آن خواهم رفت. این راه، راهی است که فرزندانی از خانواده‌ی مستضعفین به پا خواسته و از دین اسلام و میهن و ناموس خود دفاع می‌کنند. آری ما باید از سرور و سالار شهیدان امام حسین علیه‌السلام درس گرفته، جان خود را در این راه فدا کنیم.
پدر و مادرم، اگر شهید شدم خودتان را ناراحت نکنید؛ مگر ما همیشه نمی‌گفتیم ای کاش در کربلا بودیم و امام حسین علیه‌السلام را یاری می‌کردیم آری ما هم به مولا و امام خود لبیک گفته و به شهادت می‌رسیم.