اصغری، فرامرز: دوم شهریور ۱۳۶۵، در روستای دوتپه سغلا از توابع شهرستان خدابنده به دنیا آمد. پدرش جانعلی و مادرش محبوبه نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. او نیز کشاورز بود. به عنوان سرباز ارتش خدمت می کرد. پانزدهم تیر ۱۳۷۸ ، در ایرانشهر بر اثر گرمازدگی شدید و خونریزی گوارشی به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است.
وصیتنامه: ندارد
خاطره :
به پدرش گفته بود می خواهم به سربازی بروم ، پدرش اجازه نداده بود ، شب که شد همه دور هم جمع شدیم او با صدای بلند گفت پدر جان مادر جان من تصمیم خودم را گرفته ام و می خواهم بروم من هم گفتم پسرم برادر بزرگت هنوز به سربازی نرفته بگذاراو برود بعد از پایان خدمت سربازی او ، تو به سربازی می روی ، او با این حرفها اراده اش را سست نکرد و گفت او هر موقع که دلش خواست به سربازی برود من فردا می روم خودش همه وسایل رفتنش را آماده کرد سه ماه در عجب شیر بود و بعد از آن به ایرانشهر رفت چند روز به فرارسیدن روز شهادت فرامرز مانده بود که من مثل بیماران نه می توانستم چیزی بخورم و نه بخوابم یک روز که دلشوره بیشتری داشتم دم ظهر بود دیدم صدای در زدن کسی می آید رفتم در را باز کردم دیدم پدر دوست فرامز پشت در است بعد از احوالپرسی و مقدمه چینی های بسیار گفت که فرامرز زخمی شده است گویی دنیا به دور سرم چرخید طبیب درد خود شدم، فهمیدم که من مریض نبودم بلکه حس جدایی از فرزندم چند روز زودتر به سراغم آمده بود.دیگر از درد خبری نبود ، سبکتر از همیشه با مجسم کردن نگاهها و خنده هایش آرام گرفتم.(مادرشهید)
ثبت دیدگاه