امیرسعادتی، رحیم: دهم اردیبهشت۱۳۴۰، در شهرستان زنجان به دنیا آمد. پدرش امامعلی، باغبانی می کرد و مادرش سکینه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. جهادگر بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دهم اردیبهشت ۱۳۶۵، در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مدفن او در مزار بالای زادگاهش واقع است.
وصیتنامه:
ای امت امام سلام درود خدا و رسولش بر شما باد من خجالت می کشم و کوچکتر از آنم که وصیتی بر شما بکنم.چون شماها بهتر می دانید که در چه وضعی و در چه شرایطی هستیم ولی سخن دل با اهل دل گفتن خوبست من خوشحالم آنچنان باشید که بودی و هستید امام را این نعمت خدا راه این انسان کامل اسلام را و این ابراهیم زمان را تنها نگذارید که میدانم امام تنها نخواهد ماند مگر زمانی که باید در ایران جوانی ،پیری و مسلمانی که عشق به خدا دارد نباشد خداوندا عمر امام را طولانی فرما.
شعار مرگ بر آمریکا و شوروی را از یاد نبرید و نگذارید لحظه ای جنگ و مبارزه با کفار زورگویان عصر چه زبانی و چه در میادین جنگ و چه با قلم توقف نماید. ای آنانکه خود را گمراه کرده اند به دنبال گروهها می روند اگر مسلمانید حزب الله باشید و اگر ایمان به خدا و رسول خدا و قیامت ندارید انسان باشید و برای عدالت قضاوت کنید و اسیر نفس نگردید که فانی ایست و جز اندک زمانی شما را سیر نخواهد کرد و همه مسافرند به مقصد و در آنجا باید از راهی که آمده اید بازخواست می شوید .لااقل انصاف داشته باشید و اگر باری از این انقلاب اسلامی را بدوش نمی گیرید سربار نشوید و از تاریخ که در گذشته شما را یاد خواهدکرد شرم کنید.
خاطره:
یک روز با حالتی ناراحت و عصبانی آمد به خانه و گفت: مادر نبودی ببینی وقتی دشمن تو خاک خرمشهر بود؛ چطوری زنان و دختران خودشان را از ترس داخل آب می انداختند، ندیدید بعضی دختر ها چطور دست دشمن افتاده بودند.اگر من و امثال من نریم بجنگیم چه کسی برود؟ بنشینیم تا صدام بیاد خانه هایمان را بگیرد؟. (مادر شهید)
ثبت دیدگاه