افشاری، اکبر: دوم فروردین ۱۳۴۴، در روستای شریف آباد از توابع شهرستان ابهر به دنیا آمد. پدرش رمضانعلی و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. فروشنده دوره گرد بود. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. بیست و پنجم اسفند ۱۳۶۳، با سمت تخریب چی در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به صورت، شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.
وصیتنامه :
برادران ، خواهران و جوانان عزیز پیامم به شما این است که امام عزیز را تنها نگذارید و به یاری رهبر بشتابید ، جوانانتان را به جبهه بفرستید تا اسلام عزیز را یاری کنند و به ندای امام خمینی لبیک گویند ، در حفظ جان امام کوشا باشید و منافقان را در هم کوبید . جوانان عزیز به جبهه ها بیائید و از مرگ نهراسید و شما ای خواهران در حفظ حجابتان بکوشید و حجابتان باید زینبی باشد . مادرجان برای بزرگ کردن من بسیار زحمت کشیدی ، مرا ببخش و در حقم دعا کن . برادران عزیز شما هم مرا ببخشید و برایم از خدا طلب آمرزش کنید و راه مرا ادامه دهید و در دعاهای کمیل شرکت کنید.
خاطره :
قبل از خدمت سربازی به جبهه رفت جثه ای کوچک داشت یکبار به سپاه رفته بود که به جبهه اعزام شود اما در سپاه مانع شده بودند که با واسطه یکی از برادران پاسدار که او را می شناخت به جبهه اعزام شد انگیزه او به جبهه رفتن به قول خود شهید دفاع از حریم کشور و پاک کردن ایران از متجاوزین بعثی و خارجی و داخلی انتقام خون شهیدان بود. او از ضد انقلاب متنفر بود هر وقت در تلویزیون یا جایی حرف از آنها به میان می آمد سریعا واکنش نشان می داد و مصّصم بود که باید ضد انقلاب از صحنه روزگار محو شود او در آخرین مرخصی که می خواست به جبهه برود که هرگز از یادم نمی رود نشسته بودیم و او داشت صحبت می کرد و گویی الهام شده بود که شهید خواهد شد. لذا به آرامی صحبت می کرد و گاهاً چهره ما را نگاه می کرد او سخن از استقامت و صبر و بردباری می کرد و نبرد با کافران و منافقین را تاکید می نمود؛ و توصیه می کرد که هرگز از انقلاب و امام و اسلام جدا نشوید و تا آخرین نفس و آخرین قطره خون ایستادگی نمائید. (برادرشهید)
ثبت دیدگاه