وقتی دلبستگی های خاکی را کنار می نهی و با تعلق خاطر عمیق دستان نیازت را به آسمان باز می کنی ، همه چیزت او می شود و در نگاه و باورت هیج جیز نمی تواند جای آن یکتای بی همتا را بگیرد. آنگاه که چنین شدی قداست پیدا می کنی و وجودت حرمت حرم پیدا می کند .
آری چنین بود قصه ی شهیدان که از خاک به اوج افلاک رفتند و آسمانی شدند و حال بازماندگان در جستجوی راه آسمان به دنبال ایشان هستند .
برشی از کتاب
پلاک : چه سخت است بی پلاک دنبال خانه گشتن ، چه سخت است بی عشق به دنبال دلدار گشتن . چه سخت است بی بهانه در پی دیدار رفتن و چه ستودنی است همت بلند سرداران بی سر و دست که جز مشتی خاک و پلاک باقی نگذاشتند.
ثبت دیدگاه