«بسم ربّ الشهدا و الصدیقین»
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ
مپندارید آنان که کشته شدند در‌راه خدا، مرده‌گانند، بلکه زنده‌گانند نزد پروردگارشان‌روزی داده می‌‌شوند.
شهید دائما در برابر مشکلات صبر می‌کرد چون باایمان و با خدا بود از زمانی که با ایشان زندگی کردم درس فداکاری،گذشت،محبت،دوستی و خداشناسی را به من آموخت خیلی صبور و بااراده ومنجی و مظلوم بودند ایشان واقعا ما نمی‌دانستیم که با چه کسانی زندگی می‌کردیم،ایشان چندین‌بار به جبهه رفتند هربار که می رفت می گفتم ما را تنها می‌گذاری،می‌گفت نه؛ زینب وار صبر کن شما را به خدا می‌سپارم.
ناگفته نماند همیشه به ایشان می گفتم چرا بچه هارا نوازش و یا بوسه نمی کنی،کم محبت می‌کنی دختر هستند بخاطر آن خیلی ناراحت شد،گفت اتفاقا من دختر را دوست دارم،دختر نعمت است مظلوم و دوست داشتنی هستند،اگر به من وابسته شوند تحمل دوری‌ام را ندارند شاید مسافرتی طولانی پیش بیاید برایشان سخت می‌گذرد و بهانه مرا می‌گیرند و شما را اذیت میکنند خیلی پاک،باایمان و خاکی بود واقعا او را نشناخته‌ام سه بار به جبهه رفتند هربار که می‌رفتند تشویقی که می‌گرفتند ۱۰ روز مرخصی می‌دادند ولی ایشان نمی‌آمد یادم می‌آید بار آخر که ایشان چندین بار به من گفتند که میخواهم بروم جبهه چون بنائی داشتیم باور نکردم باز تکرار کرد میخواهم با دوستم که همکار هستیم برویم با حین شفاعت در جواب به ایشان گفتم مهدیه سه ماهه است مرا با سه فرزند تنها می‌گذاری و می‌روی گفت شمارا به بزرگ می‌سپارم اگر شهید شدم زینب وار صبر کن و اگر خواستی برایم گریه کنی بیاد حضرت زینب و امام حسین گریه کن.موقع رفتن از همه حلالیت طلبید انگار آگاه شده بود که این‌دفعه شهید میشه،نورانی شده بود حرف‌های قشنگ می‌زد و هدف مقدس خودسبب شداز خود گذشتگی را تا وصال حق بینی عاشق شهادت را انتخاب کرد و به آرزوی دیرینه‌ی خود رسید و همواره در جان و دل مازنده است نامت پایدارو راهت پر رهرو باد.
راوی: خواهر شهید صمد بیگ محمدی
نشسته از راست نفر اول شهید صمد بیگ محمدی
ثبت دیدگاه